Kiezen voor een sterilisatie, de ervaring van Teake uit ‘Baas in eigen zak’
Teake was 36 toen hij besloot zich te laten steriliseren. ‘Ik wist zeker dat ik geen kinderen meer wilde. En ik wilde de zekerheid dat er met seksen niets meer mis kon gaan. Met een sterilisatie neem je het heft in eigen handen.’
In 2020 onderging Teake de sterilisatie bij Andros Clinics. Bijzonder was dat hij bij het maken van deze keuze en het ondergaan van de sterilisatie werd gevolgd door documentairemakers van ‘Baas in eigen zak’ voor de VPRO. Een jaar na de sterilisatie interviewen we hem.
Ons gezin is compleet
Ik heb een vaste relatie en we hebben samen een dochter. Dat is ons gezinnetje en het is voor ons compleet zo. Een nieuwe zwangerschap? We moesten er echt niet aan denken dat dat ons zou overkomen. Een sterilisatie vond ik dus een logische keuze, het is toch de aller veiligste methode om een zwangerschap te voorkomen.
Ik koos voor zekerheid
Ik wilde gewoon die zekerheid. Het verbaast me dat niet meer mannen zelf die keuze maken. Als je heel zeker weet dat je gezin compleet is, of dat je helemaal geen kinderen wil, waarom zou je dan de verantwoordelijkheid leggen in handen van een vrouw? Of overlaten aan het lot? Want condoom gebruik of voor het zingen de kerk uit zijn de enige andere mogelijkheden voor mannen, en dat gaat gemakkelijk mis.
En daar komt bij dat deze vorm van anticonceptie geen enkele invloed heeft op mijn gemoedstoestand; terwijl de pil of een spiraal de hormonale huishouding van de vrouw flink kunnen verstoren en vervelende bijeffecten kunnen hebben.
Mannen praten er niet over
Sterilisatie is blijkbaar iets waar mannen niet over praten. Pas nu ik heb meegewerkt aan de documentaire komt het onderwerp vaker ter sprake. Onlangs vertelden een aantal vrienden van mij dat ze ook gesteriliseerd zijn. Daar wist ik niets van.
Voor mij was destijds een eyeopener een gesprek dat ik had op een feestje. Een toevallig gesprek met iemand die ik verder eigenlijk niet eens goed kende. Hij vertelde over de heftigheid van een onbedoelde zwangerschap. En over hoeveel rust een sterilisatie gaf: ‘dat je weet dat je gezin af is’.
‘Huh?! Waarom zou je dat doen?’
Mannen en vrouwen reageerden heel verschillend op mijn besluit om tot sterilisatie over te gaan. De meest gehoorde reactie van mannen was een verbaasde: ‘Huh?! Waarom zou je dat doen?’. Gevolgd door ‘Weet je dat wel zeker?’, ‘Je bent nog zo jong’ en ‘Is dat niet slecht voor je?’ Het lijkt voor mannen nog steeds een big deal te zijn, met ook angst voor het aantasten van je mannelijkheid. Geen enkele man zei: ‘Oh, wat handig’. Vrouwen reageerden veel positiever, zeiden dingen in de trant van ‘Wat goed zeg’.
Waar steriliseren?
Ik dacht altijd dat huisartsen de sterilisatie bij mannen uitvoerden. Van de documentairemakers begreep ik dat het met name door urologen wordt gedaan. Dat zijn medisch specialisten die ook gaan over de mannelijke geslachtsorganen. Toen ik de website over sterilisaties van Andros las, vond ik zo’n kliniek wel een goede optie.
‘Ik zag er niet tegenop’
Ik zag niet op tegen de ingreep. Ook niet tegen pijn ofzo. Het enige waar ik me zorgen over maakte was dat er iets zou mislukken en er toch nog een zwangerschap zou ontstaan. Dat is wel iets wat ik nu merk: hoeveel zorgen ik me voorheen altijd heb gemaakt over ‘er zal toch niets misgegaan zijn’.
Voor ons was hormonale anticonceptie geen optie. Maar ook al had het wel gekund, je gaat een vrouw daar toch niet jarenlang mee opzadelen.
Ik verwachtte dat een sterilisatie zoiets was als een wortelkanaalbehandeling. Niet fijn maar je bent verdoofd, voelt geen pijn dus merk je er weinig van. Toch was dit anders. Dat je daar ligt en je weet dat ze snijden in je zak, het gevoeligste deel van je lichaam. Dat is toch ongemakkelijk.
Ook al voel je niets, het idee dat ze sleutelen aan je edele delen, dat maakt je ongerust en zenuwachtig. Ondanks dat je echt wel op je gemak wordt gesteld door de arts en de assistent.
Beurs gevoel
Na de vasectomie was het wondje snel dicht. Ik had nog wel een beurs gevoel. Een paar weken bleef een licht beurs gevoel, zo’n gevoel dat ervoor zorgt dat je extra voorzichtig bent. Dat ebde langzaam weg. Nu merk ik er niets meer van. Lichamelijk dan, want wat ik natuurlijk wél merk is dat er geen condoom meer gebruikt hoeft te worden. En dat we nooit meer bezig zijn met ‘er zal toch niets verkeerd zijn gegaan’.
‘Mannen, weet dat je je eigen keuze kan maken’
Er zijn zoveel mannen die heel bewust zeggen ‘geen kinderen (meer) voor mij’, maar weinig mannen die dus ook echt actie ondernemen en zich laten steriliseren. Dat verbaast me. Daarom werkte ik mee aan de documentaire en nu aan het interview. Zodat meer mannen er bekend mee raken en zich realiseren dat ze zelf die keuze kunnen maken.